Tag: રમેશ પારેખ

આ શહેર તમારા મનસૂબા ઉથલાવી દે, કહેવાય નહીં આ ચહેરા પર બીજો ચહેરો ચિપકાવી દે, કહેવાય નહીં આ સંકેતો, આ ...

દ્વાર ખખડે અને કોઈ ટપાલી હોઈ શકે ન કોઈ હોય, ગલી સાવ ખાલી હોઈ શકે સમયના હાથને કઈ રીતે ઠેલશો ...

મારી આંખમાં તું વહેલી સવાર સમું પડતી ને ઘેરાતી રાત મને યાદ છે ? ઘેરાતી રાત તને યાદ છે ? ...

એકલો છે યાને સોએ સો ટકા એ શુદ્ધ છે, આ પરિસ્થિતિમાં અહીં હરએક માણસ બુદ્ધ છે. છીનવી લીધાં પ્રથમ તેણે ...

પતંગનો ઓચ્છવ એ બીજું કંઈ નથી, પણ મનુષ્યના ઉમળકાઓનો છે ઘૂઘવતો વૈભવ ! નભની ઊંડીઊંડી ઉદાસીઓને લૂછવા નભની ભડભડતી એકલતા ...

જુએ જળનું સપનું તો આંખો જળાશય બની જાય એવા ય દિવસો હતા ને વરસાદનું ચિત્ર જોતાં જ નખશિખ પલળાય એવા ...

એક હાથમાં વરિયાળીનું શરબત હોત મારે પણ ઘર હોત તો ઘરની નિસબત હોત પથ્થર જેવો હોત અરીસા-સન્મુખ તો રમેશની ખંડેર ...

હું ને ચંદુ છાનામાના કાતરિયામાં પેઠાં, લેસન પડતું મૂકી ફિલમ ફિલમ રમવા બેઠાં. મમ્મી પાસે દોરી માંગી, પપ્પાની લઈ લૂંગી ...

હાથને ચીરો તો ગંગા નીકળે છેવટે એ વાત અફવા નીકળે બૉમ્બની માફક પડે કાયમ સવાર એ જ કચ્ચરઘાણ ઘટના નીકળે ...

આ કાળું પાટિયું ને ચોક, લ્યો જવાબ, લખો ! તમારા હાથ વત્તા કેટલાં ગુલાબ ? લખો ! ખરું ને ? ...