દર્દને તો અમે ભાંગશું પ્રેમથી

મેઘા સવારે વહેલી ઉઠીને ચા બનાવવાની પ્રતિક્રિયા માં જોડાઈ એને પણ ખૂબ ચા ભાવે અને એના રસોડામાં જાત જાતના સ્ટાઈલ વાળા કપ અને રકાબી હોય અને સાથે સાથે મગ સ્ટીલની અલગ અલગ પ્રકારની ગરણીઓ અને ટ્રે અને કીટલી નો તો ભંડાર જ સમજી લો અને મસાલાની તો વાત જ ના પૂછો એ જાતે જ છે કે પીસે અને બનાવે દરરોજ નવા નવા મસાલા વાળી ચા નો સૌથી મોટો અગત્યનો શોખ એક કપ ચા એને ટેબલ પર મૂકી અને જીવી ખુરશી પર બેસવા ગઈ કે તરત રાજ એ બૂમ પાડી કે મેઘુ શર્ટ ક્યાછે?: મેઘા તરત જ આપવા માટે દોડી ત્યાં...

નામની આગળ અને પાછળ કશું ના જોઈએ, એ બધું છે કેટલું પોકળ, કશું ના જોઈએ. રોજ તકલાદી સમય વેંઢારવો કોને ગમે ? તૂટવું એ કાચનું અંજળ, કશું ના જોઈએ. જિન્દગી જુગાર મોટો, આપણું હોવું નહીં, હારવાનું ત્યાં બને પળપળ, કશું ના જોઈએ. અર્ધથી ઉપરાંત આંસુ ખોઈ તો બેઠા છીએ, ખોઈ બેઠા શ્વાસ પણ ચંચળ, કશું ના જોઈએ. એકલો બસ, એકલો ચાલ્યા કરું છું ક્યારનો, આજ કહે છે તું કે પાછો વળ, કશું ના જોઈએ. – ગુણવંત ઉપાધ્યાય

તારા રાવણને હું બાળું, પણ મારાને હું પંપાળું! મારું સત્ય સોળ આના, તારું સાત ગરણે ગાળું. મારું બધું ઉજળું ઉજળું, તારું બધું જ કાળું કાળું. તારો ન્યાય છડેચોક ને, મારા પરનાં સવાલ ટાળું. મારી દ્રષ્ટિ સ્વચ્છ સુઘડ, તારી આંખે બાઝ્યું જાળું. મારા રાવણની આંખે હું, તારા મહીં રાવણ ભાળું. અવ્વલ

તું મને મળવાં તડપીશ, તું મને ચાહવાં તડપીશ ! એ સમયે તારી આંખમાં આંસુ હશે, કેમ કે, તને સાચું સમજાયું હશે ! પણ ત્યારે હું...   - મનીષ ચુડાસમા “સ્નેહનું પવિત્ર ઝરણું”

રંગ જામ્યો છે નવલી નવરાતનો, મારા હૈયે આનંદ અપાર હરખાતો. મળ્યો છે સાથ સરખી સહિયરોનો, માના ચાચર ચોકમાં ગરબો ગવાતો. ગરબો વધાવ્યો અમે કંકુ ચોખલિયે, દીવડાની જ્યોતથી ઝગમગ થાતો. ગબ્બરના ગોખથી રે મા અંબા પધાર્યા , અવની પર આનંદનો અવસર રેલાતો. આવ્યા રે આસોનાં રૂડા રે નોરતાં , રંગ જામ્યો છે નવલી નવરાતનો. - દિનેશ નાયક "અક્ષર"

લેખક, ચિત્રકાર અને નર્મદા ભકત અમૃતલાલ વેગડ (1928-2018) નો આજે જન્મદિવસ છે. તેમનો જન્મ ગોવામલ જીવણ વેગડને ત્યાં થયો હતો. તેમના પિતા માધાપર, કચ્છના વતની હતા અને જબલપુરમાં આવીને વસ્યા હતા. તેઓ અન્ય મિસ્ત્રી સમુદાય સાથે બંગાળ નાગપુર રેલ્વે લાઇનના ગોંદિયા-જબલપુર ભાગમાં રેલ્વે કોન્ટ્રાક્ટર તરીકેનું કામ કરતા ૧૯૦૬માં ત્યાં સ્થાયી થયા હતા. અમૃતલાલ વેગડે તેમનો અભ્યાસ વિશ્વ ભારતી યુનિવર્સિટી, શાંતિનિકેતન ખાતે કર્યો હતો અને તેમણે નંદલાલ બોઝ જેવા શિક્ષકોના હાથ નીચે ૧૯૪૮ થી ૧૯૫૩ દરમિયાન તાલીમ મેળવી હતી. નંદલાલ બોઝ પાસે તેઓ પ્રકૃત્તિ અને તેની સુંદરતાનો આદર કરવાનું શીખ્યા. તેઓ પાણીના રંગો વડે ચિત્રકામ શીખ્યા હતા પરંતુ તૈલી રંગો (ઓઇલ...

વૃદ્ધો જ્યારે વધારે બોલે છે ત્યારે સાઠે બુદ્ધિ નાઠી એવુ કહીએ છીએ... પરંતુ ડૉક્ટર એને વરદાન માને છે... ડૉક્ટર કહે છે કે નિવૃત્ત વરિષ્ઠોએ વધુ વાત કરવી જોઈએ કારણકે આ ઉમરે યાદદાસ્ત ઓછી થવી એ સહજ છે અને તેનો કોઇ ઈલાજ નથી... વધુ બોલવુ એ જ એનો ઉપાય છે... વરિષ્ઠ નાગરિકોના વધુ વાત કરવાના ઓછામાં ઓછા ત્રણ ફાયદા છે... પ્રથમ ફાયદો : બોલવાથી મગજ સક્રિય થાય છે અને મગજ સક્રિય પણ રહે છે. કારણકે ભાષા અને વિચાર એકબીજા સાથે સંવાદ કરે છે. ખાસ કરીને જ્યારે જલ્દી જલ્દી બોલે છે તો સ્વાભાવિક રૂપ થી જ ઝડપથી વિચારોનું પ્રતિબિંબ પડે છે અને...

નવરાત્રીના નવ નવ દિવસમાં🎻 રોજ રોજ ઉજાગરા થાય,🥁 કે માળી મને નીંદર ન આવે. બાળપણથી આ મારું પ્રિય ગીત રહ્યું છે. આ લેખ લખતી વખતે, હું આ ગીત મન હી મન ગણગણી રહી હતી અને મોઢે એક મોટા સ્મિત સાથે, એનો ખૂબ આનંદ લઈ રહી હતી. હું ફ્લેશબેકમાં જઈને એ દિવસો યાદ કરું છું, જ્યારે અમે નવલા નોરતાના આખી રાત મજા લેતા, અને ઠેઠ સવારે ચાર વાગે ઘરે આવતા. નવરાત્રી: વર્ષનો બહુપ્રતીક્ષિત તહેવાર અને જેનો લગભગ દરેક વ્યક્તિએ આનંદ માણ્યો હશે, પછી ભલે તે કોઈપણ જાતિ અથવા ધર્મ સાથે સંબંધિત હોય. નવરાત્રી વર્ષનો તે સમય છે જ્યારે આત્મા તેના ઉચ્ચતમ...

મા પાવા તે ગઢથી ઊતર્યાં, મા કાળી રેમાએ વસાવ્યું ચાંપાનેર, પાવાગઢવાળી રેમા ચાંપા તે નેરના ચાર ચૌટા, મા કાળી રેસોનીએ માંડ્યાં હાટ, પાવાગઢવાળી રે મા પાવા તે ગઢથી ઊતર્યાં, મા કાળી રેમા સોનીડો લાવે રૂડાં ઝૂમણાં, મા કાળી રેમારી મા અંબેમાને કાજ, પાવાગઢવાળી રેમા પાવા તે ગઢથી ઊતર્યાં, મા કાળી રેમા માળી તે આવે મલપતો, મા કાળી રેએ લાવે ગજરાની જોડ, પાવાગઢવાળી રે મા પાવા તે ગઢથી ઊતર્યાં, મા કાળી રેમા કુંભારી આવે મલપતો, મા કાળી રેએ લાવે ગરબાની જોડ, પાવાગઢવાળી રેમા પાવા તે ગઢથી ઊતર્યાં, મા કાળી રેમા સુથારી આવે મલપતો, મા કાળી રેએ લાવે બાજઠની જોડ, પાવાગઢવાળી રે...

આઝાદીના ખાસ્સા વર્ષ બાદ ગાંધીજીની દેશમાં લટાર... એક પછી એક ઘણાને મળ્યા વાતચીત વ્યવહાર તપાસ્યા.... ને અંતે ચશ્માંના કાચ લૂછતાં સજળ નેત્રે બળતા હૈયે બળબળે છે... આ માણસ... માણસ સિવાય ઘણું બધું છે ને એજ મારી આંખે ખૂંચતુ કણું છે... ને કોઇ ગલ્લે વૈષ્ણવ જન તો તેને કહીયે.... સંભળાઇ રહ્યું છે.. ચાની ચુસ્કી સાથે આછેરી વાત બાપુએ સાંભળી આજ બાપુનો જન્મ દિન ખરોને... ને બાપુ હજીયે કશું ન થયું જાણી પેલા સજાવેલા સર્કલે ફરી મૂર્તિમંત થઇ એક લાકડીના ટેકે ગોઠવાઈ ગયા.... રચના: નિલેશ બગથરિયા "નીલ "